Συμφωνία πόλης που επικεντρώνεται στους ανθρώπους, στις μεταξύ τους σχέσεις, τις συμπεριφορές τους, τις συνήθειές τους, την επαφή τους με την πόλη και πώς όλα τα παραπάνω έχουν επηρεαστεί από τη συνθήκη της απαγόρευσης της κυκλοφορίας, της υποχρεωτικής χρήσης μάσκας, της αστυνόμευσης και της επιτήρησης.

Το θέμα του ντοκιμαντέρ είναι η γιαγιά μου η Αρετή. Έχω το όνομά της. Είναι πολύ απλός και γλυκός άνθρωπος. Θέλει πάντα να μας φροντίζει, να μας προσέχει και να μας ταΐζει.

Μικρού μήκους ντοκιμαντέρ, βασισμένο στον Κινηματογράφο της Παρατήρησης. Μια προσωπογραφία του επιστάτη του Βρετανικού Νεκροταφείου της Κέρκυρας , κ. Γιώργο Ψάιλα. Παρουσιάζεται η καθημερινή ζωή του επιστάτη, αναφέρονται και σχολιάζονται από τον ίδιο οι σημαντικότερες στιγμές της ζωής του καθώς και οι προβληματισμοί του για τη ζωή και το θάνατο.

Το ντοκιμαντέρ παρακολουθεί έναν νέο που συλλέγει άχρηστες, για τους πολλούς, ηλεκτρονικές συσκευές. Γι’ αυτόν, μια χαλασμένη σκούπα ή μια σκουριασμένη σόμπα είναι ευκαιρία για να εξερευνήσει τον «εσωτερικό μικρόκοσμό» της, που αποτελείται από σύνθετα κυκλώματα, μοτέρ και ηλεκτρονικά συστήματα, και να τη μεταποιήσει σε τέτοιο βαθμό ώστε να αποκτήσει ξανά ζωή.

Η εξιστόρηση των βασικών αλλαγών, κατά την διάρκεια του 2020, στη ζωή ενός μέσου ανθρώπου. Οι στερήσεις, οι προσαρμογές, μα και οι απώλειες που υπέστη κατά τη διάρκεια μιας τόσο παράξενης χρονιάς. Όλα αυτά μέσα από την οπτική των καθημερινών του ενασχολήσεων εντός μιας ημέρας.

Η καθημερινότητα μέσα από τα μάτια του Βασίλη, ενός πολυδιάστατου ανθρώπου, με φιλελεύθερες ιδέες και έντονη ενέργεια για την ηλικία του.

Το πορτρέτο ενός νέου, μοναχικού ανθρώπου που βρίσκεται σε μια ξένη χώρα και η μόνη του παρηγοριά είναι το τσιγάρο. Παρουσιάζεται η καθημερινότητά του κατά την οποία ζει με τα απαραίτητα και περιπλανιέται στην πόλη. Η θλίψη του προέρχεται από το γεγονός ότι βρίσκεται μόνος του χωρίς την οικογένεια του.

Το ερευνητικό ντοκιμαντέρ Στην Αναζήτηση της Αιωνιότητας (2020) εμβαθύνει σε τέσσερα βασικά στοιχεία της φόρμας του Θόδωρου Αγγελόπουλου και φέρνει στο φως νέες πληροφορίες χρησιμοποιώντας και αναλύοντας δεδομένα από ημι-δομημένες συνεντεύξεις ερευνητών και κινηματογραφιστών. Το ερευνητικό ντοκιμαντέρ είναι μέρος του πρακτικού διδακτορικού του Δρ. Ιάκωβου Παναγόπουλου που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιου του κεντρικού Λανκασαιρ με τίτλο:“Reshaping Contemporary Greek Cinema Through a Re-evaluation of the Historical and Political Perspective of Theo Angelopoulos's Work”(Panagopoulos, 2019)

Είναι Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 1943 και η μικρή πόλη των Καλαβρύτων πυρπολείται από το κατοχικό στρατό της ναζιστικής Γερμανίας, ενώ ολόκληρος ο ανδρικός πληθυσμός,
συγκεντρωμένος σε έναν κοντινό λόφο αφανίζεται από τα πυρά. Αυτό το έγκλημα πολέμου θα καταγραφεί στην ιστορία, μαζί με τη σφαγή της Μεραρχίας Άκουι, ως η μεγαλύτερη μαζική δολοφονία στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου. Τρεις άνδρες που έζησαν αυτά τα γεγονότα ως παιδιά, κλειδωμένοι με τα υπόλοιπα παιδιά, τις γυναίκες και τους ηλικιωμένους στο δημοτικό σχολείο των Καλαβρύτων, θυμούνται αυτήν την τραυματική εμπειρία.

Το ντοκιμαντέρ "Πορτρέτο" επιδιώκει, ως παρατηρητής που δεν επεμβαίνει και δεν αλληλεπιδρά, να παρουσιάσει αποσπάσματα από την καθημερινότητα μιας φοιτήτριας μουσικοθεραπείας όσον αφορά τη σχέση της με τη μουσική και τα μουσικά όργανα, δίνοντας έμφαση στις εκφράσεις και τις αντιδράσεις της ίδιας καθώς παράγει ήχους και αυτοσχεδιάζει.