Συμφωνίας μιας πόλης
Ντοκιμαντέρ παρατήρησης: Πρόσωπα και καθημερινότητα στην πόλη της Κέρκυρας πριν τον covid 19.
Σχετικά Έργα
Μικρού μήκους ντοκιμαντέρ, βασισμένο στον Κινηματογράφο της Παρατήρησης. Μια προσωπογραφία του επιστάτη του Βρετανικού Νεκροταφείου της Κέρκυρας , κ. Γιώργο Ψάιλα. Παρουσιάζεται η καθημερινή ζωή του επιστάτη, αναφέρονται και σχολιάζονται από τον ίδιο οι σημαντικότερες στιγμές της ζωής του καθώς και οι προβληματισμοί του για τη ζωή και το θάνατο.
Είναι Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 1943 και η μικρή πόλη των Καλαβρύτων πυρπολείται από το κατοχικό στρατό της ναζιστικής Γερμανίας, ενώ ολόκληρος ο ανδρικός πληθυσμός,
συγκεντρωμένος σε έναν κοντινό λόφο αφανίζεται από τα πυρά. Αυτό το έγκλημα πολέμου θα καταγραφεί στην ιστορία, μαζί με τη σφαγή της Μεραρχίας Άκουι, ως η μεγαλύτερη μαζική δολοφονία στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου. Τρεις άνδρες που έζησαν αυτά τα γεγονότα ως παιδιά, κλειδωμένοι με τα υπόλοιπα παιδιά, τις γυναίκες και τους ηλικιωμένους στο δημοτικό σχολείο των Καλαβρύτων, θυμούνται αυτήν την τραυματική εμπειρία.
Η καθημερινότητα μέσα από τα μάτια του Βασίλη, ενός πολυδιάστατου ανθρώπου, με φιλελεύθερες ιδέες και έντονη ενέργεια για την ηλικία του.
Η ταινία αναφέρεται στην εποχή της υγειονομικής κρίσης του κορονοϊού, έπειτα από την επιβολή των περιοριστικών μέτρων. Παρατηρεί και καταγράφει την καθημερινότητα στην πόλη της Κέρκυρας λίγο πριν τις γιορτές. Εστιάζει στο τυχαίο που διέπει την καταγραφή της πραγματικότητας, στις αντιθέσεις και την παραδοξότητα αυτής. Προσπαθεί να αποδώσει μια ατμόσφαιρα αποπνικτική που έχει σημαντικό αντίκτυπο στον τρόπο ζωής και τη ψυχολογία των ανθρώπων.
Ένας άνθρωπος, ο οποίος έχει χάσει την ταυτότητά του και το μόνο που γνωρίζει είναι πως είναι δημοσιογράφος, επισκέπτεται μία περίεργη χώρα, η οποία απαγορεύει δια νόμου το χαμόγελο. Μέσα σε αυτήν την χώρα αισθάνεται πως χάνεται μέσα σε μία δυστοπία αποτελούμενη από αυτοκαταστροφικούς ανθρώπους που καταδικάζουν τελείως το χαμόγελο. Σε αυτήν την χώρα ζει πολλές προσωπικές ιστορίες που τον κάνουν να ξεχνάει ποιος είναι ο στόχος του σαν άνθρωπος αλλά και να ξεχνάει πώς είναι ένας άνθρωπος. Θα καταφέρει τελικά να βγει από αυτό το αδιέξοδο;
Η ταινία περιγράφει την ζωή της Βαρβάρας. Όποιος θέλει να μάθει περισσότερα απλά ας την δει.
Μια ημέρα της μητέρας μου. Παρουσιάζεται η ρουτίνα της, κάτι το οποίο προσωπικά βρίσκω πολύ ενδιαφέρον μιας και πιστεύω ότι στο "ασήμαντο" βρίσκεται ο αληθινός εαυτός ενός ανθρώπου.
Το ντοκιμαντέρ παρακολουθεί έναν νέο που συλλέγει άχρηστες, για τους πολλούς, ηλεκτρονικές συσκευές. Γι’ αυτόν, μια χαλασμένη σκούπα ή μια σκουριασμένη σόμπα είναι ευκαιρία για να εξερευνήσει τον «εσωτερικό μικρόκοσμό» της, που αποτελείται από σύνθετα κυκλώματα, μοτέρ και ηλεκτρονικά συστήματα, και να τη μεταποιήσει σε τέτοιο βαθμό ώστε να αποκτήσει ξανά ζωή.
Το ντοκιμαντέρ εστιάζει στην προσωπικότητα και την καθημερινή ζωή μιας ηλικιωμένης γυναίκας παρατηρώντας την μέσα στον προσωπικό της
χώρο.