Η εξιστόρηση των βασικών αλλαγών, κατά την διάρκεια του 2020, στη ζωή ενός μέσου ανθρώπου. Οι στερήσεις, οι προσαρμογές, μα και οι απώλειες που υπέστη κατά τη διάρκεια μιας τόσο παράξενης χρονιάς. Όλα αυτά μέσα από την οπτική των καθημερινών του ενασχολήσεων εντός μιας ημέρας.

Ο Δημήτρης Μπέσιος ασχολείται με τον μοντελισμό πάνω από 45 χρόνια και απαντάει σε ερωτήσεις σχετικά με το χόμπι του.

Πορτρέτο του Αντώνη, ενός άστεγου που ζει στην παλιά πόλη της Κέρκυρας.

Το θέμα του ντοκιμαντέρ είναι η γιαγιά μου η Αρετή. Έχω το όνομά της. Είναι πολύ απλός και γλυκός άνθρωπος. Θέλει πάντα να μας φροντίζει, να μας προσέχει και να μας ταΐζει.

Το ντοκιμαντέρ εστιάζει στην προσωπικότητα και την καθημερινή ζωή μιας ηλικιωμένης γυναίκας παρατηρώντας την μέσα στον προσωπικό της
χώρο.

Το πορτρέτο ενός νέου, μοναχικού ανθρώπου που βρίσκεται σε μια ξένη χώρα και η μόνη του παρηγοριά είναι το τσιγάρο. Παρουσιάζεται η καθημερινότητά του κατά την οποία ζει με τα απαραίτητα και περιπλανιέται στην πόλη. Η θλίψη του προέρχεται από το γεγονός ότι βρίσκεται μόνος του χωρίς την οικογένεια του.

Οπτική διερεύνηση και τεκμηρίωση της σφαγής χοίρων.

Η Ελπινίκη και το πάθος της για το τραγούδι και το φλάουτο.

Σύντομο πορτρέτο ενός νέου ατόμου με καλλιτεχνικές και υπαρξιακές ανησυχίες.

Το ντοκιμαντέρ καταγράφει τη Λία, με τις αδέσποτες γάτες της Πλάκας και την Τούλα, τη θηλυκή σκυλίτσα που ζει στο Πεδίον του Άρεως. Η Λία αγαπάει και φροντίζει τα ζώα. Καθημερινά κυκλοφορεί με τροφή στην τσάντα της και ταίζει όποιο ζωάκι συναντήσει.