Δοκιμαστήριο

work-image
Προβολές: 304

Ένας χώρος σχετικής απομόνωσης και μη επιρροής από το εξωτερικό περιβάλλον. Μαύρο πανί με ένα μικρό άνοιγμα που ο θεατής  μπαίνει μέσα φοράει ακουστικά και σε λούπα παίζει ένα ηχοτοπίο  που δημιούργησα. Ο θεατής βάζοντας τα ακουστικά και ακούγοντας τους μακρόσυρτους ήχους με τις εφιαλτικές φωνές και στο τέλος την ανάσα που σβήνει αργά , αναγκάζεται να νοιώσει και να βιώσει τον πόνο και τον τρόμο που βιώνει ο άνθρωπος. Εγκλωβισμένος  σε ένα παραβάν έρχεσαι αντιμέτωπος με τον ίδιο σου τον εαυτό , τον ήχο και τις μνήμες. Ένας χώρος ανοικτός και κλειστός συνάμα όπου έχεις την αίσθηση της απομόνωσης , αλλά συνάμα υπάρχει και ένα άνοιγμα που μπορείς να ξεφύγεις. Στο άνοιγμα όμως υπάρχει μια διαφορετική θέαση που σε αναγκάζει να μείνεις και να αφουγκραστείς τις φωνές και τις σειρήνες της απόγνωσης.
(Louise Bourgeois – Precious Liquids – 1992) centrepompidou.fr

Σε συνδυασμό με το ηχοτοπίο δημιουργεί ένα εφιαλτικό σκηνικό όπου είσαι κλεισμένος χωρίς φως, παρά μόνο το φως που υπάρχει από το άνοιγμα , επιβάλοντας στον θεατή την δυσφορία  ενός σύμπαντος ελεγχόμενου και θανατηφόρου, καθώς το μαύρο πανί που δεν περνάει φως σε περιορίζει προς τα μέσα και έρχεσαι αντιμέτωπος με την ίδια σου την ύπαρξη. Δημιουργείται μια ακραία κατάσταση γεμάτη ένταση , συσωρευμένα τραύματα που προσπαθούν να αναδυθούν μέσα σε ένα περιβάλλον που ο άνθρωπος δεν είναι συνηθισμένος να βιώνει.
(Bruce Nauman – Dream Passage with four Corridons) 1941 – Staatliche Museen zu Berlin
(Marina Abramovic – Time Energizer from the series  Transitory Objects 2000) 2012
 Μυστήριο, δράμα, αγωνία, αντίθεση, ειρωνία.
(Playhouse 1997 – Janet Cardiff and George Bures Miller
Ann Hamilton – bearings – 1996 macm.org

Το έργο αυτό εκφράζει τον περιορισμό του χώρου σε ένα προστατευμένο περιβάλλον ή ταυτόχρονα σε ένα απειλητικό περιβάλλον. Μοιράζει τον χώρο σε μέσα και έξω και μας μεταφέρει σε καταστάσεις που υπονοούν την παραμονή μας στην μλητρα, τον χώρο της εξομολόγησης που ο ιερέας δεν μπορεί να σε δει και να πεις τις αμαρτίες σου, το παραβάν όταν δοκιμάζεις ρούχα και δεν θέλεις να σε δουν από έξω. Τον χώρο που είναι αποκλειστικά δικός σου και κανείς άλλος εκείνη την στιγμή που ακούς τους ήχους δεν μπορεί να εισχωρήσει μέσα.

Η δύναμη του υφάσματος που κλείνει τον έξω κόσμο από τον εσωτερικό. Οι κουρτίνες που βάζουμε στο σπίτι μας για να περιορίσουμε την ορατότητα από τον εξωτερικό κόσμο. Την εισχώρηση σε έναν κόσμο αποκλειστικά δικό μας. Ως σύμβολο του ρουχισμού, το ύφασμα ενσωματώνει ένα είδος ορίου, μια προστατευτική μεμβράνη που χωρίζει τον θεατή από τον έξω κόσμο. Ο θεατής που εισχωρεί, χωρίζεται, αποκόβεται από τον δημόσιο χώρο. Εισέρχεται σε έναν οικείο η ανοίκειο σύμπαν στο οποίο η άμεση εμπειρία μετατρέπεται αυτόματα σε προσωπική.

Ο επισκέπτης έρχεται να κληθεί και να αλληλοεπιδράσει με τα υλικά που περικλείουν την εγκατάσταση. Μπορούν να αγγίξουν αν θέλουν το ύφασμα, μπορεί να ακούσουν το ηχοτοπίο. Το έργο αυτό εξερευνά θέματα, όπως η μνήμη, η ανθρώπινη επαφή και η αφή. Αντιπροσωπεύει έννοιες όπως η αλληλεπίδραση, η κίνηση και η παροχή καθοδήγησης στον χώρο. Μια ενδιαφέρουσα εμπειρία που ενθαρύνει τους θεατές να εξερευνήσουν τον χώρο και να αλληλεπιδράσουν με τα υλικά και τις ιδέες που παρουσιάζονται μέσα σε αυτόν.



Windows
Κωνσταντίνα Καΐκα
Windows
Η έννοια της μεταφοράς στη συνύπαρξη πραγματικού και ψηφιακού χώρου
Ευγενία Φαλιαρίδου
Η έννοια της μεταφοράς στη συνύπαρξη πραγματικού και ψηφιακού χώρου
Εισιτήριο
Μαρίνα Κάππου
Εισιτήριο
Drifting
Αριστομένης Χατζήπαπας
Drifting
προς τη σιωπή
προς τη σιωπή
Φόβος - Ελπίδα
Χρυσαυγή Ούτσικα
Φόβος - Ελπίδα
Κάποια στιγμή θα ξεχειλίσει
Τζοάννα Πουπάκη
Κάποια στιγμή θα ξεχειλίσει
Me, herself & ai
Μαρίνος Παυλίδης
Me, herself & ai
Μέσα στο σώμα
Ελένη Μητρούσκα
Μέσα στο σώμα
“Επί π(α)τωμάτων”. H καταστροφή ως "κοινωνικο-καλλιτεχνική πρακτική"
Αντωνία Ράντο
“Επί π(α)τωμάτων”. H καταστροφή ως "κοινωνικο-καλλιτεχνική πρακτική"
Windows
Προβολές: 499

Η ατμόσφαιρα του χώρου και η συναισθηματική φόρτιση είναι τα κυρίαρχα σημεία στο έργο. Τα παράθυρα ως πρωταγωνιστές έχουν διττή σημασία. Τα διαδικτυακά παράθυρα -καρτέλες- ως μέσο κοινωνικοποίησης και επικοινωνίας, υποκατάστατο μιας ζωής.

Περισσότερα
Η έννοια της μεταφοράς στη συνύπαρξη πραγματικού και ψηφιακού χώρου
Προβολές: 1385

Το βίντεο που παρουσιάζεται αποτελεί ένα είδος καταγραφής – τεκμηρίωσης μίας χωρικής εγκατάστασης με διττό ρόλο, μέσω της θέασης/παρατήρησης και της συμμετοχής. Η διερεύνηση της σχέσης που αναπτύσσεται μεταξύ ψηφιακού και πραγματικού χώρου, δρώντας σε αυτόν, ως κύριος άξονας της αφήγησης ο άνθρωπος, ορίζεται ως το πλαίσιο της έρευνας, με αντικείμενο μελέτης την έννοια της μεταφοράς στη συνύπαρξη της εμπειρίας ως αφήγηση και της εμπειρίας του παρόντος ως γεγονός επιτέλεσης. Το πραγματικό περιβάλλον, μέσω της καταγραφής, προβάλλεται σε ένα αναλογικό έργο και μεταφέρεται σε ένα ψηφιακό περιβάλλον (εικόνες-βίντεο-βιντεοπροβολή), συνδέοντας το πραγματικό, το ψηφιακό και τη ζωγραφική φόρμα. Αντίστοιχα, το φυσικό περιβάλλον της εγκατάστασης μεταφέρεται στην επιφάνεια προβολής, σε έναν ψηφιακό χώρο, μέσω της κάμερας και του προβολέα. H βιντεοπροβολή διακόπτεται με την είσοδο του επισκέπτη στον χώρο της διάδρασης. Δημιουργείται μία συνθήκη όπου ο θεατής/επισκέπτης, αφενός γίνεται δέκτης ψηφιακών ερεθισμάτων (βιντεοπροβολή) και αφετέρου βιώνει μία νέα χωρική εμπειρία μέσω της συσχέτισης του πραγματικού με τον ψηφιακό χώρο.

Περισσότερα
Εισιτήριο
Προβολές: 399

ντοκιμαντέρ - Αφήγηση Χριστίνα Κομπλίτση

Περισσότερα
Drifting
Προβολές: 376

Animation κοινωνικής ευαισθητοποίησης με θέμα την οδική ασφάλεια. Τονίζει τη χρήση του κράνους για την οδήγηση των δίκυκλων μηχανών.

Περισσότερα
προς τη σιωπή
Προβολές: 834

Έργο Βίντεο. 39 πρόσωπα διαφορετικών ηλικιών που ζουν στο ίδιο μέρος καλούνται να καθίσουν μπροστά σε μια μαύρη πόρτα για να μιλήσουν για το αγαπημένο τους αντικείμενο και σε τι θα μεταμορφώνονταν με αυτό. Το βίντεο καταγράφει τις σιωπές πριν, μετά ή κατά τη διάρκεια του λόγου.

Περισσότερα
Φόβος - Ελπίδα
Προβολές: 1000

Παρουσίαση τρισδιάστατης χαρτογραφικής προβολής (3d projection mapping), στη πρόσοψη του Ιερού Ναού Παναγίας των Ξένων, Κυρα - Φανερωμένη, στην παλαιά πόλη της Κέρκυρας, 2 Οκτωβρίου 2020 και ώρα 10:00.

Η παρούσα εργασία ακολουθώντας τη στρατηγική της εσκεμμένης ασάφειας και διασχίζοντας διαφορετικές εποχές, διανύουμε μια διαδρομή εικόνων και πληροφοριών, οι οποίες δηλώνουν την ελπίδα και τον φόβο σε διάφορους τομείς και χαρακτηρίζουν κάθε πολιτισμό και κάθε κοινωνία.

Ταυτόχρονα, πηγαίνοντας από τον φορμαλισμό στον ρεαλισμό, αναδεικνύεται ότι ο αριστοτελικός ορισμός της αναπαραστατικής ενότητας χώρου-χρόνου-δράσης, δεν ισχύει, πλέον, και τόσο στην τέχνη. Αναμφισβήτητα, η φορμαλιστική κίνηση, ανέδειξε ότι τα πλάνα δεν νοούνται μόνο σαν αλληλουχίες λογικών ενοτήτων, αλλά και σαν συλλήψεις θεωρητικές ή ιδεολογικές, όπου ο τρόπος σύνδεσής τους δεν νομιμοποιείται με βάση την αρχή της ενότητας του χωροχρόνου, αλλά με κάποιο αφηρημένο θεωρητικό πρότυπο, όπως είναι το υπόδειγμα της μεταφοράς, η πορεία μέσα από τις αντιθέσεις, οι συμβολισμοί και οτιδήποτε άλλο ενισχύει την αφαίρεση του θεωρητικού προτύπου. Αλλά και ο εσωτερικός ρεαλισμός, ο οποίος δε συνιστά κάποια θεωρία αλήθειας, προβάλλει τη σύγκλιση δύο, εκ πρώτης όψεως, ασύμβατων ιδεών.

Περισσότερα
Κάποια στιγμή θα ξεχειλίσει
Προβολές: 404

Μια σκέψη πάνω σε σε όλα αυτά που δεν ακούμε, μέχρι να μην μπορούμε παρά να ακούμε. Ένα animation με πρωταγωνιστή ένα πλάσμα που ακροβατεί ανάμεσα στις λέξεις που τη στοιχειώνουν.

Περισσότερα
Me, herself & ai
Προβολές: 550

Έργο καθρέπτης που αλληλεπιδρά με το "Me myself & ai" της Σόφης Μουτάφη. Η δημιουργία αυτού του έργου προκύπτει από τη συνεργασία ανθρώπου και μηχανής, κάτι που το τοποθετεί στην τομή αυτών των δύο μεγάλων συνόλων.

Περισσότερα
Μέσα στο σώμα
Προβολές: 370

Στην εικόνα του σώματος ενυπάρχει κάθε έκφραση του υποκειμένου δηλώνοντας την έλλειψη του είναι, την οποία προσπαθεί να καλύψει η επιθυμία.

Περισσότερα
“Επί π(α)τωμάτων”. H καταστροφή ως "κοινωνικο-καλλιτεχνική πρακτική"
Προβολές: 1133

“Επί π(α)τωμάτων”. H καταστροφή ως καλλιτεχνική πρακτική. Η διαδραστική εγκατάσταση πραγματεύεται την κοινωνική αδιαφορία και την ευθύνη της κοινωνίας απέναντι σε καθημερινές καταστάσεις που συμβαίνουν γύρω μας και τις προσπερνάμε. Το έργο αποτελείται από μια ζωγραφική σύνθεση η οποία απεικονίζει ανθρώπινες φιγούρες σε αλληλεπίδραση μεταξύ τους και έναν αισθητήρα που ακολουθεί την κίνηση του κοινού. Το θεωρητικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται, έχει τόσο καλλιτεχνικές όσο και κοινωνικές προεκτάσεις. Πραγματεύεται την Καταστροφή ως καλλιτεχνική πράξη όπως εκφράστηκε από την καλλιτεχνική ομάδα DIAS το 1966 και το σύνδρομο “Επίδραση των παρευρισκομένων”, ένα φαινόμενο της κοινωνικής ψυχολογίας που αναφέρεται στην αδιαφορία, την απάθεια και την αποστασιοποίηση απέναντι στην κοινωνική αναγκαιότητα να προστατεύσουμε άτομα που βρίσκονται σε κατάσταση ανάγκης. Το έργο σχολιάζει τις παραπάνω καταστάσεις αφενός μέσω της πράξης του πατήματος και αφετέρου μέσω της καταστροφής που συντελείται στο ίδιο.

Περισσότερα
Όροι χρήσης:

Τα παρόντα έργα μπορούν να αποθηκευτούν και να αναπαραχθούν για προσωπική και ακαδημαϊκή χρήση. Τα έργα αυτά προστατεύονται από άδεια πνευματικών δικαιωμάτων Creative Commons:
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 (CC BY-NC-ND)

Επιτρέπεται στο κοινό/χρήστες να έχει ελεύθερη πρόσβαση στα έργα και να το διανέμει εφόσον γίνει αναφορά στο πρωτότυπο έργο και τον δημιουργό του, ωστόσο, απαγορεύεται οποιαδήποτε τροποποίησή τους ή τυχόν παράγωγα έργα, καθώς και η χρήση, αξιοποίηση ή αναδιανομή τους για εμπορικούς σκοπούς.

AVARTS ΙΟΝΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

Fatal error: Uncaught Error: Call to undefined function create_session() in /opt/websites/main/depts/avarts/portfolio/scripts/functions.php:529 Stack trace: #0 /opt/websites/main/depts/avarts/portfolio/index.php(217): portfolio_update_session() #1 {main} thrown in /opt/websites/main/depts/avarts/portfolio/scripts/functions.php on line 529